Forum Największe i najlepsze forum o kanarkach w Polsce! - www.kanarek.fora.pl Strona Główna

Kanarki kolorowe

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Największe i najlepsze forum o kanarkach w Polsce! - www.kanarek.fora.pl Strona Główna -> Rasy / Kolorowe
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Chiara
Administrator



Dołączył: 15 Sty 2012
Posty: 2837
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 43 razy
Ostrzeżeń: 0/3

Płeć: Kobieta

PostWysłany: Wto 22:55, 17 Sty 2012    Temat postu: Kanarki kolorowe

Kanarki kolorowe dzielą się na lipochromowe i melaninowe.

Kanarki lipochromowe: Wszystkie tego typu kanarki powinny mieć jednolite zabarwienie. Mają własciwosci mieszania sie ze sobą, dając różne odcienie.

Żółte kanarki:są wynikiem spontanicznej mutacji dzikiego kanarka. Występują w całej gamie odcieni- od cytrynowej do ciemnożółtej.

Białe kanarki: pochodzą z Niemiec. Gen barwy białej jest genem letalnym, należy więc łączyc ptaka białego z żółtym-nigdy dwóch białych. Przy połączeniu z kanarkami żółtymi otrzymamy potomstwo obydwu barw.
Są także białe kanarki pochodzące z Anglii i różnią sie one różowa skórą i recesywnościa (białe niemieckie sa dominujące). Odmianie angielskiej należy podawać witaminę A której ptaki te nie sa w stanie przyswoic z pożywienia, inaczej zginą.

Kanarki czerwone:Powstał w wyniku krzyżówki dzikiego kanarka z czyżykiem czerwonym. Pełną barwę uzyskuje dopiero po drugim pierzeniu.

Kanarek pomarańczowyPowstał ze skojarzenia czerwonego i żółtego kanarka. Ma różne odcienie.

Kanarek o upierzeniu kości słoniowej:Odmiana ta daje cały wachlarz możliwości kolorystycznych, w tym także różowej.


Post został pochwalony 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Chiara
Administrator



Dołączył: 15 Sty 2012
Posty: 2837
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 43 razy
Ostrzeżeń: 0/3

Płeć: Kobieta

PostWysłany: Wto 23:14, 17 Sty 2012    Temat postu:

Kanarki melaninowe: Podzielone sa na cztery grupy: czarne, agatowe, brunatne i izabelowate.

Grupa kanarków czarnych:
Kanarki zielone: O mniej lub bardziej intensywnym kolorze, zawsze jednak z żółtym odcieniem.
Kanarki szare: Skojarzenie k. zielonych z niemieckimi białymi. Są dwie linie: dominująca niemiecka i recesywna angielska.
Kanarki brązowe:Powstały ze skojarzeń osobników pomarańczowożółtych z zielonymi. Polecane do krzyżówek z ptakami czerwonymi- mogą dać pięknie ubarwione pisklęta. U wszystkich ptaków z tej grupy końcówki puchowych piór sa czarne, a dziób i nogi stalowe.
Grupa kanarków agatowychMają osłabiony pigment melaniny, co rozjaśnia czarną barwę.
Grupa kanarków brunatnychKanarki brunatne można łączyć ze wszystkimi kanarkami lipochromowymi, uzyskując tzw szeki- kanarki żółtobrunatne, pomarańczowobrunatne, i czerwonobrunatne.
Grupa kanarków izabelowatych:w piórach występuje barwnik żółty i brunatny.
Kojarząc samca izabelowatego z samicą innej barwy otrzymamy potomstwo izabelowate i inne.Odwrotnie- żaden ptak nie będzie izabelowaty.
Kanarki pstre: Pigment rozmieszczony jest nierównomiernie. Kanarki takie mogą być wielokolorowe.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Chiara
Administrator



Dołączył: 15 Sty 2012
Posty: 2837
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 43 razy
Ostrzeżeń: 0/3

Płeć: Kobieta

PostWysłany: Nie 20:58, 29 Sty 2012    Temat postu:

Powinnam tu również wspomnieć o bastardach, które są przodkami wielu odmian barwnych (np odmiana czerwona powstała poprzez krzyżowanie z czyżykiem). Bastardy czy też basztardy, bo tak zwane są po prostu mieszańce międzygatunkowe, stanowią niejako jedna z podgrup kanarków kolorowych.

W rodzinie ptaków, do której należą kanarki- czyli łuszczaków- możliwe jest krzyżowanie ze sobą wielu gatunków ptaków. Oczywiście praktykowane jest to jedynie w niewoli, gdyż istnieje ryzyko, że pisklęta z takiego pochodzenia będą słabe i niezdolne do samodzielnego życia w naturze- gdzie, jak wiadomo, prawo do życia mają najsilniejsi. Hodowcy do swych krzyżówek używali ptaków takich jak: szczygieł, czyż, gil, makolągwa, kulczyk, czyżyk kapucynek, dzwoniec, zięba. Krzyżuje się samice kanarka z ptakami tych gatunków, odwrotna konfiguracja daje w lęgu ptaki niepłodne, ponadto samiczki kanarka ulegają śpiewom samców innych gatunków.

Więcej o bastardach można przeczytać na forum w wątku "Bastardy".


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Chiara
Administrator



Dołączył: 15 Sty 2012
Posty: 2837
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 43 razy
Ostrzeżeń: 0/3

Płeć: Kobieta

PostWysłany: Nie 17:03, 19 Lut 2012
PRZENIESIONY
Nie 17:19, 19 Lut 2012    Temat postu: Barwniki

Kanarki kolorowe podzielono na dwie duże grupy: melaninowe i lipochromowe. Dawniej używano również określenia ciemne i jasne.

Przy tym podziale kanarków uwzględniono bardzo istotną różnicę w kolorystyce upierzenia, opierając na niej system, który obecnie funkcjonuje. Tą cechą jest obecność melaniny, ciemnego barwnika obecnego w piórach tylko części kanarków. Z tego powodu kanarki te zwane są melaninowymi.

Ptaki posiadające tylko barwę lipochromową stanowią odrębną grupę zwaną właśnie kanarkami lipochromowymi. Kanarki lipochromowe podzielone są na sześć grup: żółte, czerwone, białe dominujące, białe recesywne, żółte pastelowe i czerwone pastelowe. Dodatkowo kanarki te można podzielić na trzy kategorie: intensywne, nieintensywne i mozaikowe. Nie będę tutaj wspominał o faktorach, które zostaną omówione w kolejnej części.

Kanarki melaninowe dzielone są ze względu na rodzaj melaniny i jej typ oraz rodzaj lipochromu, kategorię i faktory. System zakłada, że cechy wymienione wyżej będą określane kodem liczbowo-literowym. Ułatwia to szybkie i co najważniejsze zrozumiałe dla wszystkich członków C.O.M. odczytanie o jakim kanarku mówimy, lub jakie ptaki były właśnie oceniane, czy wystawiane. Dla czytelników, którzy zetknęli się po raz pierwszy z określeniami melanina i lipochrom należą się słowa wyjaśnienia. Lipochromy, to jedna z trzech zasadniczych grup barwników występujących w upierzeniu ptaków. Są barwnikami tłuszczowymi, stąd w literaturze nazywa się lipochrom barwą tłuszczową. Lipochromy są z reguły jaskrawożółte i czerwone, rzadziej niebieskie, zielone i fioletowe.
U kanarków zasadniczo spotykamy dwa pierwsze. Lipochromy nie występują w ziarnach, jak melaniny, lecz tworzą w piórach skupienia o niewyraźnych kształtach. Do ich powstawania potrzebne jest dostarczenie do organizmu pokarmu zawierającego karoten. Szczególnie ważne jest, by karoten był dostarczany regularnie i w odpowiednich ilościach w okresie pierzenia. Wiedzą to wszyscy hodowcy kanarków kolorowych, które w przypadku braku karotenu podanego wraz z pokarmem nie osiągają pięknego, intensywnego i równomiernie rozmieszczonego koloru.
Melaniny to również barwniki występujące w piórach ptaków, lecz są to barwniki ciemne. Wystepują dwie grupy: eumelaniny dające czarne, szare i ciemnobrązowe ubarwienie oraz pheomelaniny dające zabarwienie żółte i brązowe, od rdzawo-żółtego do czerwono-brunatnego. Pheomelaniny występują na obrzeżach piór tworząc rysunek w kształcie litery V. Eumelaniny rozmieszczone są w bardziej równomiernie. Melaniny występują w piórach w postaci ziaren, a tworzą się one w specjalnych komórkach zwanych melanoforami.

____________________________________________________________________________________________________

Kanarki barwne:
Ubarwienie ptaków zależy od barwników, czyli pigmentów występujących w upierzeniu. U kanarków występują dwa typy pigmentów: barwnik czarny melaninowy, to znaczy białkowy w różnym natężeniu, który daje wrażenie różnych stopni szarości i jest wytwarzany w organizmie danego osobnika oraz barwnik pochodzenia karotenowcowego, który dostaje się do organizmu ptaka wraz z pobranym przez niego pokarmem. Pokarm ten, przetworzony w organizmie ptaka, daje w upierzeniu barwnik żółty. Zależy to jednak nie tyle od rodzaju zjadanych kartenowców, ile od genów warunkujących syntezę i przetwarzanie barwników. Spotkać jednak można mutacje, które przetwarzają kartenowce tylko częściowo, a wówczas barwa ich upierzenia w dużej mierze zależy od jakości spożywanych karotenowców.Melanina zawarta jest w piórkach w postaci maleńkich ziarenek. Składa się ona z dwóch związków chemicznych decydujących o barwie brązowej lub czarnej, równomiernie rozkładających się w piórach w czasie ich wzrostu. Lipochromy są barwnikami rozpuszczalnymi w tłuszczach. Z pigmentów tej grupy najczęściej spotyka się zooksantynę nadającą upierzeniu kolor żółty i zooerytrynę odpowiedzialną za kolor pomarańczowy. Ilość pigmentów nie jest duża, ale występują one w rozmaitych kombinacjach i w różnym rozmieszczeniu w mikrostrukturach pióra. Przykładem efektu takich różnych kombinacji jest zielona barwa piór. Udowodniono, że u ptaków zielonego pigmentu nie ma. To zabarwienie powstaje na skutek mieszania się w piórach czarnego, żółtego i brązowego barwnika. W tych miejscach, gdzie nie ma żadnych pigmentów pióro jest bezbarwne. W hodowli kanarków podstawową rolę odgrywa barwa strukturalna. Drugim czynnikiem warunkującym barwy ptaka jest ich genetyka. Poruszając ten temat trzeba mieć świadomość że kanarki są od 500 lat w niewoli i wszelkie genetyczne zmiany trwały w nich na przestrzeni stuleci, nic nie zdarzyło się nagle. Genetyczne zmiany ,które w nich zachodziły były bądz to mutacjami spontanicznymi lub mutacjami spowodowanymi świadomą ingerencją hodowcy. Pierwsze barwne mutacje były zapewne mutacjami spontanicznymi tak prawdopodobnie powstały ok. 1600 kanarki żółte. W naturze ptaki o tak jaskrawym upierzeniu w pierwszej kolejności zostałyby wyeliminowane przez drapieżniki w warunkach hodowlanych ptaki te można rozmnażać i tym samym utrwalać dana kolorową mutacje. Tak wiele stuleci temu powstały kanarki żółte i prawdopodobnie wiele innych kolorowych mutacji barwnych. Następnym przełomem w hodowli kanarków było jej kojarzenie z innymi przedstawicielami łuszczaków czyli hodowla hybryd (basztardów) Niestety takie hybrydy są prawie zawsze bezpłodne, ale zdarzają się też ptaki płodne. Takie płodne hybrydy dały początek wielu nowym rasą np.. kanarki czerwone ,które powstały po płodnym basztardzie samicy kanarka i czyża czerwonego (kapucynka). Problem takich mutacji czy to barwnych czy to kształtnych polega na tym że są to prawie zawsze mutacje recesywne czyli z genami ustępującymi w stosunku do cech wyjściowych rodziców. Dlatego genetyczne utrwalenie danej barwy lub kształtu wymagało wielu lat ostrej selekcji wśród młodych ptaków i kojarzenie tylko ptaków o pożądanych cechach. Tylko taka selekcja gwarantuje uzyskanie populacji jednorodnej i stałe utrwalanie pożądanej barwy i kształtu. Proces selekcji trwa nadal i my jako hodowcy jesteśmy za niego odpowiedzialni, dlatego krzyżujemy tylko ptaki o najlepszych cechach dla danej rasy.

Kanarki barwne dzielimy na:
grupa A (intensywne) - pióra ptaków są dobrze wypełnione barwnikiem i mają intensywne zabarwienie. Lotki i sterówki są zawsze bledsze od piór okrywowych. Ptaki intensywne prawie zawsze są mniejsze od nieintensywnych. Upierzenie ptaków intensywnych jest raczej skąpe.
grupa B (nieintensywne) - o mniej intensywnych barwach U kanarków nieintensywnych pigment w piórach jest dość luźno ułożony w komórkach, między którymi występują przestrzenie pozbawione barwnika. Światło wpadające w te przestrzenie załamuje się, tworząc lekko zaznaczony rysunek. Upierzenie kanarków nieintensywnych jest bardzo dobre.
grupa C (mozaikowe) - Kanarki mozaikowe mają piękny rysunek barw oraz bogate upierzenie. Mozaika barw u kanarków powstała na podstawie dymorfizmu płciowego. Pełny rysunek mozaiki występuje tylko u samców.
Ptaki nieintensywne należy łączyć w pary z intensywnymi (połowa młodych z takiego lęgu będzie miała upierzenie intensywne, a połowa nieintensywne). Potomstwo pary nieintensywnej będzie miało przerosty piór okrywowych, a potomstwo pary intensywnej będzie nadmiernie ogołocone z piór. Kanarki mozaikowe łączy się w pary z ptakami mozaikowymi.

Inny podział kanarków barwnych:
pigmentowe - kanarki pigmentowe są w kolorze żółtym i czerwonym
bezpigmentowe - kanarki bezpigmentowe są w kolorze żółtym w połączeniu z melaniną.

W zależności od tego jakie pigmenty występują w upierzeniu kanarki barwne dzielimy na:
Lipochromowe - kanarki bez pigmentu. Lipochrom - jasny barwnik występujący w piórach ptaków. Kanarki lipochromowe pozbawione są genu warunkującego występowanie czarnego koloru w upierzeniu. U wszystkich ras lipochromowych nie może występować w upierzeniu żaden barwnik melaninowy. Wyjątkiem jest ciemne oko. W grupie lipochromów dopełnieniem są odmiany o czerwonych oczach: dla barwy białej - albino, dla żółtej - lutino, a dla czerwonej - rubino. Wszystkie kanarki lipochromowe powinny mieć jednolite zabarwienie.
Do lipochromów zaliczamy:
Kanarki żółte - kanarki żółte są pierwszą mutacją kanarków powstałą na początku ich hodowli. Przypadkowa mutacja spowodowała, że organizm zielonego kanarka przestał nagle produkować czerwony i brązowy pigment, nie przestając natomiast odkładać żółtego lipochromu. W rezultacie powstały ptaki o intensywnym żółtym ubarwieniu z białymi lotkami i ogonem. Ogon i skrzydła były białe, ponieważ nie posiadały żółtego pigmentu. Pierwszego kanarka o żółtym ubarwieniu wyhodowano już w 1600 roku. Obecnie wśród żółtych kanarków można wyróżnić wiele odcieni tej barwy, od jasnożółtego aż do ciemnożółtego.
Kanarki żółte dzielą się na:
- żółte,
- żółte pastelowe.
Kanarki białe - kanarki białe są drugą po żółtych rasą kanarków uzyskaną w wyniku hodowli. Po raz pierwszy wyhodowano je w Niemczech w 1667 roku. Powstały w wyniku braku melaniny i lipochromu. Pierwsze białe kanarki były albinotyczne (miały czerwone oczy), co powodowało duże problemy zdrowotne i ich dużą wrażliwość na światło. Ponieważ gen barwy białej jest genem letalnym czyli śmiercionośnym, dlatego też znaczna część zarodków homozygotycznych ptaków ginie w początkowym stadium rozwoju. W trakcie dalszej hodowli uzyskano białe kanarki o ciemnych, pigmentowych tęczówkach oczu. Pierwsze białe recesywne kanarki wyhodowano dopiero w 1912 roku w Nowej Zelandii.
Kanarki białe dzielą się na:
- białe dominujące,
- białe recesywne.
Do kanarków białych zaliczamy:
Kanarki niemieckie - charakteryzują się występowaniem słabego zabarwienia żółtego na lotkach i zgięciu skrzydeł. Kojarzone między sobą kanarki niemieckie dają w następnym pokoleniu zawsze część osobników białych i część żółtych. Wobec tego, że ok. 25 proc. młodych z takiej krzyżówki zamiera już w stadium zarodkowym (w jaju), odmianę tę należy zawsze rozmnażać stosując krzyżówkę: biały kanarek niemiecki i kanarek bladożółty. Wtedy otrzymane potomstwo jest zdrowe i żywotne w 50 proc. białe i w 50 proc. żółte.
Kanarki angielskie - charakteryzują się czysto białym upierzeniem. Kanarki angielskie posiadają białą barwę upierzenia. Skóra jest u nich różowa, a wnętrze gardła ma odcień purpury. Kanarki angielskie kojarzone między sobą dają potomstwo wyłącznie białe. Kojarząc kanarka angielskiego z kanarkiem żółtym w pierwszym pokoleniu wystąpi 75 proc. kanarków czysto żółtych i 25 proc. kanarków czysto białych. Ciekawostką jest, że kojarzenia pomiędzy ptakami białymi homozygotycznymi dawały wyłącznie pisklęta białe, natomiast w drugim pokoleniu ptaki te kojarzone między sobą dają potomstwo zarówno białe, jak i żółte. Kanarki angielskie są zatem odmianą recesywną. Ta recesywna odmiana kanarków charakteryzuje się jeszcze jedną niekorzystną dla siebie właściwością, którą hodowca powinien brać pod uwagę. Organizm tych ptaków nie jest w stanie przyswajać pobieranej z pokarmem prowitaminy A, z której w organizmie powstaje aktywna witamina. Dlatego też tym kanarkom, aby utrzymać je przy życiu, należy podawać gotową witaminę A (w takich pokarmach jak sproszkowane mleko, śmietana, masło itp.)
Kanarki pomarańczowe - Kanarki pomarańczowe uzyskano z licznych krzyżówek kanarków żółtych.
Kanarki czerwone - kanarki czerwone uzyskano dopiero w XX wieku. Dokonali tego niezależnie od siebie hodowcy z Konigsbergu w 1921 roku i z Królewca w 1939 roku, stosując bardzo ostrą selekcję kanarków pomarańczowych. Przypuszcza się, że w uzyskaniu czerwonej barwy piór niepośrednią rolę odegrał czyżyk kapucynek. Kanarek czerwony przybiera swoją stałą barwę dopiero po przejściu drugiego pierzenia. Aby uniknąć blednięcia koloru piór, albo ich wypadania w czasie między pierzeniami kanarki czerwone należy dobrze karmić podając dużo tartej marchwi, szpinak, mniszek lekarski, a więc dodatki zawierające dużo karotenu. Ze skrzyżowania kanarków czerwonych uzyskano kanarki pastelowe. Dokonał tego holenderski hodowca J. P. Helder. Im bardziej równomiernie jest rozłożona czerwona barwa na upierzeniu ptaka, tym kanarek jest cenniejszy. Krzyżując kanarki czerwone z szarozielonymi możemy uzyskać miedziane, a z izabelowatymi – brunatno-czerwone.
Kanarki czerwone dzielą się na:
- czerwone,
- czerwone pastelowe.
Kanarki w kolorze kości słoniowej - kanarki w kolorze kości słoniowej uzyskano w Belgii dopiero w 1950 roku. Charakterystyczną cechą kanarków tej rasy jest równomierne rozmieszczenie pigmentu w całym upierzeniu. W porównaniu z innymi barwami kolor ten daje cały wachlarz kombinacji kolorystycznych, w tym także kolor zbliżony do różowego.
Kanarki różowe - kanarki różowe uzyskano pod koniec XX wieku z krzyżówek kanarków w kolorze kości słoniowej.
Znanych jest 36 mutacji kanarków lipochromowych.

Melaninowe - kanarki z pigmentem Melanina - ciemny barwnik występujący w piórach ptaków.
Rodzaje melaniny:
- eumelanina - eumelanina daje czarne, szare lub ciemnobrązowe ubarwienie piór.
- pheomelanina - pheomelanina daje żółte lub brązowe ubarwienie piór. Ten rodzaj melaniny występuje tylko na obrzeżach piór tworząc rysunek o kształcie zbliżonym do litery „V”.
Melanina występuje w piórach w postaci ziaren, które tworzą się w komórkach zwanych melanoforami. Kanarki melaninowe dziedziczą gen warunkujący występowanie czarnego koloru w upierzeniu.

Melanina u kanarków występuje w dwóch odmianach:
- melanina klasyczna (czarna),
- melanina pastelowa (mniej intensywna).

Kanarki pastelowe posiadają mglistą powłokę okrywającą ciemny pigment. Ptaki żółte o pastelowym pigmencie mogą być czarno-brunatne, brunatne, agatowe i izabelowe. Melanina może mieć specyficzny odcień brązu - wówczas ubarwienie ptaków nazywane jest opalowym. Są też kanarki nazywane satynetami, pheo itp.

Do kanarków melaninowych zaliczamy:
Kanarki czarne - Od dawna hodowcy poszukują możliwości uzyskania czarnego upierzenia u kanarków. Jednak prawdziwie czarne kanarki pozostają marzeniem hodowców. Powszechnie mianem czarnych uważa się wszystkie odmiany o barwie brązowo-czarnej (uzyskano je z krzyżówek kanarów czerwonych i zielonych). Charakterystyczną cechą tych kanarków są czarne lotki i sterówki. Pióra pokrywowe grzbietu, boków i skrzydeł mają czarne, podłużne smużki. Pióra puchowe do dwóch trzecich swej długości mają ubarwienie ciemnoszafirowe. Pazury, nogi i dziób kanarków czarnych są zawsze ciemne, szafirowe lub czarne.
Grupa kanarków czarnych obejmuje:
Kanarki zielone - kanarki zielone wyhodowano już w XVI wieku.Są one najbardziej zbliżone swym ubarwieniem do ptaków występujących w naturze. Kanarki zielone mają bardziej lub mniej intensywne ubarwienie, zawsze jednak w ogólnym tonie upierzenia pojawia się odcień żółty lub nawet biały. Ptaki o zielonej barwie upierzenia są silniejsze i płodniejsze od innych odmian barwnych i lepiej śpiewają. Krzyżując kanarka zielonego z kanarkami innych barw, uzyskujemy poprawienie żywotności i zdrowotności otrzymanego z tej krzyżówki potomstwa. Krzyżując z kanarkiem zielonym na przykład kanarki żółte o bledszym ubarwieniu, otrzymujemy osobniki w intensywniejszym, jaskrawożółtym kolorze i osobniki zielone.
Kanarki szare - kanarki szare powstały w rezultacie skojarzenia ptaków zielonych z białymi niemieckimi.
Wyróżniamy dwie linie kanarków szarych:
- dominującą niemiecką,
- recesywną angielską.
Kanarki szafirowe - kanarki szafirowe powstały z kojarzeń kanarków białych z zielonymi. Ich upierzenie jest szafirowe ale bardzo rzadko występuje w jednej tonacji. Często można spotkać domieszkę barwy srebrnej lub srebrnobiałej. Pazury, nogi i dziób kanarków szafirowych są szare lub stalowe.
Wyróżniamy dwie linie kanarków szafirowych:
- dominującą,
- recesywną.
Kanarki brązowe - kanarki brązowe powstały z kojarzeń ptaków o barwie pomarańczowożółtej z ptakami zielonymi. W wyniku połączeń ptaków brązowych z czerwonymi można otrzymać kanarki czerwono-czarne. Czerwony kolor jest u nich najbardziej efektowny na piersi i nad ogonem. Ogon, skrzydła i pióra konturowe są czarne. U ptaków czerwono-czarnych końcówki puchowych piór są czarne a dziób i nogi stalowe.
Inne odmiany kanarków brązowych to kanarki
- rdzawe,
- miedziane,
- miedziano-czerwone.
Istnieje aż 81 mutacji kanarków czarnych
Kanarki agatowe - kanarki agatowe wyhodowano ponad 200 lat temu z kanarków zielonych i brunatnych. Kanarki agatowe mają osłabiony pigment melaninowy, na skutek czego barwa czarna traci swą intensywność, a czarny rysunek jest u nich jaśniejszy. Nazwę swą zawdzięczają deseniowi upierzenia, przypominającego szlachetny agat. Deseń ten z delikatnymi szarymi smugami jest dobrze widoczny w upierzeniu tych kanarków. Charakterystyczne dla agatów są ciemne baczki w kształcie trapezu, usytuowane symetrycznie po obu stronach policzków. Kanarki agatowe mają szare nogi, stopy, pazury i czubek dzioba.
Istnieją aż 72 mutacje kanarków agatowych
Kanarki brunatne - W upierzeniu kanarków brunatnych znajduje się tylko brunatna melanina. Skrzydła i koniec ogona tych ptaków są ciemnobrązowe, a nogi, palce, szpony i dziób mają barwę brązową. Kojarząc kanarki brunatne z ptakami wszystkich odmian lipochromowych, uzyskujemy ptaki żółtobrunatne, pomarańczowo-brunatne i czerwonobrunatne.
Obecnie znanych jest 51 mutacji kanarków brunatnych.
Kanarki izabelowate - nazwa tej rasy pochodzi od imienia córki hodowcy, któremu udało się wyhodować te piękne ptaki. W piórach kanarka izabelowatego występują tylko dwa barwniki: żółty i brunatny. Brakuje natomiast barwnika czarnego. Kanarki izabelowate mają zmniejszoną ilość melaniny (melanina w ich upierzeniu jest rozcieńczona). Przez co ich upierzenie na kolor lekko beżowy. Nogi, palce, szpony i dziób kanarków izabelowatych są w kolorze cielistym, a oczy - w kolorze od jasnoczerwonego do brunatnego.
Kanarki izabelowate dzielimy na:
- Kanarki cynamonowe (ciemne izabele)
- Kanarki słomkowe (jasne izabele)
Zarówno ciemna, jak i jasna odmiana może być krzyżowana ze wszystkimi odmianami barwnych kanarków, a w wyniku krzyżówek otrzymamy ptaki, u których z reguły grzbietowa strona ciała i skrzydła są izabelowate, a brzuszna strona ciała i nadogonie są koloru właściwego dla odmiany użytej do krzyżówki. Można więc uzyskać mieszańce złocisto-izabelowate, pomarańczowo-izabelowate, czerwono-izabelowate. Cechy kanarka izabelowatego są przekazywane w pierwszym pokoleniu tylko w przypadku użycia samca izabelowatego i samicy kanarka o innym ubarwieniu piór, przy czym otrzymane młode samice będą izabelowate, natomiast samce będą miały zwykłe ubarwienie piór użytej do krzyżówki samicy. U samców cechy izabelowatości pozostaną utajone. Gdy takiego samca o ustępujących cechach izabelowatości skrzyżujemy np. z samicą zieloną, to potomstwo będzie izabelowate i zielone, natomiast krzyżówka tego samca z samicą izabelowatą da nam potomstwo izabelowate. Z krzyżówki samicy izabelowatej z samcem innej barwy nie otrzymamy w pierwszym pokoleniu ani jednego ptaka izabelowatego, ale wszystkie samce z tego kojarzenia będą miały ukryte cechy izabelowatości. Takiego samca należy połączyć z samicą izabelowatą i wtedy wszystkie młode uzyskane z tego lęgu będą izabelowate. Zdarza się, że kanarki izabelowate pojawią się w potomstwie kanarków zielonych, ale z reguły są to samice. Charakterystyczną cechą kanarków izabelowatych jest słabo widoczny rysunek na piórach. Jako pisklęta mają jeszcze wyraźnie przeświecające przez skórę czerwone oczy, które z wiekiem ciemnieją.
Istnieje 36 odmian barwnych kanarka izabelowatego.
Kanarki opalowe - kanarki opalowe po raz pierwszy wyhodowano w latach 50-tych XX wieku w Holandii w wyniku mutacji genów barwy kanarków zielonych. Charakterystyczną cechą kanarka opalowego jest szroniasty lub szaroniebieski nalot na piórach pokrywowych. Ptak wygląda jak gdyby został oprószony drobnymi płatkami śniegu. Cecha ta jest recesywna. Kanarki opalowe mają dziób, nogi i pazurki ciemniejsze niż ptaki melaninowe. W ciągu 30 lat hodowli cecha opalowego ubarwienia została przeniesiona na wszystkie rasy kanarków melaninowych.
Kanarki pheo - kanarki pheo wyhodowano w 1964 roku w Belgii. W upierzeniu kanarków pheo dominuje feomelanina (brązowy pigment widoczny zwłaszcza na grzbiecie i piórach ogonowych). Ptaki te mają dużą, dobrze ukształtowaną głowę i czerwone oczy. Wszystkie twory rogowe mają barwę jasnoróżową. Upierzenie pheo nie jest jednolite, ale połyskuje jak jedwab. Charakterystyczną cechą kanarków tej rasy jest beżowy nalot na sterówkach niezależnie od podstawowego ubarwienia. Patrząc z niewielkiej odległości na kanarka pheo ma się wrażenie, że od góry jest on pokryty łuskami. Pheo są jedyną rasą kanarków, w której samiczki mają upierzenie efektywniejsze niż samce.
Istnieje 17 mutacji barwnych kanarka pheo.
Kanarki satynetowe - kanarki satynetowe powstały z kanarków izabelowatych. U kanarków satynetowych udział brunatnej melaniny został silnie zredukowany. W piórach pokrywowych melanina występuje jedynie w pobliżu stosiny. Pióra otoczone są bezbarwną otoczką. Lotki i sterówki są jasnobrunatne. Satynety mogą mieć pióra w barwach od satynowobiałej do satynowożółtej. Oczy kanarków satynetowych są czerwone lub wiśniowe.
Wśród satynetów istnieje 18 mutacji barwnych
Kanarki eumo - kanarki eumo są jedną z najmłodszych ras. Rasa ta powstała w 1997 roku. U kanarków tej rasy melanina jest rozjaśniona i ułożona w ten sposób, że sprawia wrażenie delikatnych kresek na upierzeniu. Kolor piór pokrywowych jest wyraźnie widoczny. Nogi, pazury i dziób są jasne.
Kanarki onyx (onyksowe) - pióra kanarkow onyksowych nie zawierają brunatnej melaniny lecz eumelninę. To sprawia, że na grzbiecie i bokach ptaka pojawiają się szerokie kreski.
Kanarki topazowe - kanarki topazowe charakteryzują się koncentracją melaniny w postaci krótkich (2/3 długości pióra) szerokich prążków w środku pióra. Oczy topazów są ciemne.
Kanarki szaroskrzydłe - kanarki szaroskrzydłe pojawiły się w 1980 roku wśród kanarków czerwono-czarnych pastelowych. Upierzenie kanarków tej rasy podobne jest do upierzenia kanarków agatowych, posiada jednak wyraziste ciemne smugi. Skrzydła mają kolor srebrzysto-szafirowe. Kanarki tej rasy mogą występować również jako szeki.
Kanarki pstre (łaciate) - kanarki pstre mają upierzenie z pigmentami rozmieszczonymi nierównomiernie na całym ciele. Łaciate kanarki mogą być wielokolorowe. Bardzo ciekawie wyglądają ptaki z ciemną czapeczką na głowie i symetrycznie ubarwionymi skrzydłami. Efektowna jest także odmiana z ciemnymi skrzydłami i ciemną maską wokół oczu. Niezmiernie trudno jest prowadzić linię takich ptaków, ponieważ w ich potomstwie powstają zarówno jasne, jak i ciemne osobniki.


źródło: [link widoczny dla zalogowanych]


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Chiara dnia Nie 18:13, 19 Lut 2012, w całości zmieniany 4 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Największe i najlepsze forum o kanarkach w Polsce! - www.kanarek.fora.pl Strona Główna -> Rasy / Kolorowe Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group, modified by MAR
Inheritance free theme by spleen & Programosy

Regulamin